چفت

دختردار که شدید؛

روزی هزار بار در گوشش آهنگِ "یه دختر دارم شاه نداره" را بخوانید؛

اتاقش را پُر کنید از خرس و قلب‌های شکلاتی؛

هر روز ببوسیدش و هر از گاهی حرفِ اول اسمش را با گلِ رز قرمز در جعبه‌ای بچینید...

آنقدر مهم بودنش را تاکید کنید که خودش هم به این باور برسد؛

که فقط زمانی جنسِ مخالف را واردِ زندگی‌اش کند که آن بخش از نیازِ محبت های دخترانه‌اش را فقط او بتواند تامین کند...

متوجهید چه میگویم؟ 

حیف است احساس دختری را که با جان و دل بزرگش کرده اید؛ 

یک غریبه که هنوز از راه نرسیده با چند خرس و شکلات و پاستیل دست خورده کند... 

وقتی اینگونه باشید

با اولین دوستت دارم دل دخترتان نمی‌لرزد...