چفت

به روشن شدگی و حسانه

وقتی شخصی به خواستگاری شما میاد به جز این مشخصات چیز دیگه ای نمیشه از اونها فهمید. البته از نظر اخلاقی و خانوادگی هر دو تقربا مشابه هم هستن و من میخواستم از نظر شرایط و موقعیت هم بهترین انتخابو داشته باشم. لطفا کمکم کنید.

یه حرفی هست ک اگه تو شب عروسیت هم احساس کردی پشیمونی یه ماشین بگیر برگرد بگیر بخواب!

اگه اشتباه کنی و اخلاقشونو ملاک هایی که واست مهم هستن رو درنظر نگیری بعدا خودت پشیمون میمونی و یه راه برگشت ناپذیر

ظاهرا شرایط جناب دوم بهتر هستش:)

به علاوه از شرایط مادی خیلی خیلی مهمتر اخلاق و طرز فکر آقا پسره ... محاله این دوتا آدم یکسان باشن چون هیچ دو نفری شبیه هم نیستن حتی توی یک خانواده اعضا یکسان نیستن چه برسه دوتا آدم متفاوت در دو سن مختلف از دو خانواده با دو فرهنگ و فکر مختلف ... به نظرم شما با یکی شون که بیشتر به دلت نشسته به صورت جزئی وارد شناخت بشو وفکر و اخلاق‌شو حسابی آنالیز کن اگر دیدی خوبه قبولش کن و تا جواب نهایی به این فرد منتخب بگو اون طرف دیگه صبر کنه (البته بدون اینکه بگی داری به یکی دیگه فکر می‌کنی چون ممکنه ناراحت بشه و حق هم داره اینجا دیگه سیاست خودتو می‌طلبه که چه جوری مدیریت کنی)

در مورد وضع مالی هم باید بگم که اون فردی که سنش کمتره طبیعیه که کمتر از کسی که سی و خرده‌ای سالشه درآمد و سرمایه داشته باشه مهم اینه که از لحاظ موقعیت شغلی و تحصیلی و پشتکار  مطمئن باشی جای پیشرفت داره...

ظاهر هم که یه چیز کاملا فردی و نسبیه نمی‌گم اصلا ولی درصد بالایی توی انتخابت بهش اختصاص نده 

ببین حرف کدومو بیشتر میفهمی کدوم از جنس خودته ماشین و این حرفا بهانه ست

ولی با تک فرزند ترجیحا ازدواج نکن که سخت تر از بقیه هست!!!!

امکان اینکه یکی رو بخوابونم آب نمک وجود نداره برام:)))

حالا تحقیق کنیم ببینیم چی میشه

ممنون از همه دوستان

باز هم اگه نظری داشتین بنویسین. چون تا بعد ماه رمضون فرصت دارم

1) اصلا شما خودت می خواهی ازدواج کنی یا نه. اگه تصمیم به ازدواج نداری بی خیال جفتشون بشو. یعنی از روی اجبار تن به ازدواج نده.

2) به دل نشستن. طرف باید از نظر ظاهر به دلت بشینه و اختلاف فاحش با هم نداشته باشید. این دومین معیار محسوب میشه.

3) معیار سوم اخلاقیات، رفتار و معنویات هستش. باید چند جلسه با هم صحبت کنید یا با بررسی شرایط خانوادگی و ... می شود این معیار رو به صورت دقیق بررسی کرد. باید اخلاقیاتتون به هم بخوره و کفو هم باشید.

4) معیار آخر که از بقیه اهمیتش کمتره پول، شغل و مادیات هستش. یادتون باشه تمام مشکلات مادی قابل حله و با هم م تونید بسازید ولی...

این حاصل چند جلسه مشاوره و صحبت و مشورت با افراد مختلف بود که در اختیارتون گذاشتم...

من اگه بدونم (یعنی بشه فهمید) که اولی بچه و خام نیست و برنامه و پشتکار داره ترجیح میدم اختلاف‌سنیمون کم باشه و درکمون از هم بیشتر، و کنار هم تا وقتی که سی و دو ساله بشه (سن نفر دوم) اونقدر پیشرفت کنیم که نه تنها خونه و ماشین، که یکی دو تا بچه هم داشته باشیم! ولی اگه شخصیت با ثبات و مستقل و با همتی نداشته باشه، دیگه نمی‌تونم همچین حرفی بزنم و فک می‌کنم بهتره به اونی که تجربه‌ی بیشتری داره اعتماد کنم.

پولش هم دومی بهتره (باتوجه به شرایط اقتصادی و مخارج زندگی عرض میکنم)

اختلاف سنی با مورد ۲ زیاده.

پسر تک فرزند بنطزم دوتا مسیله هس یک اینکه ممکنه وابسته به مادرشون باشن شدید و دوم اینکه فامیل شوهر نداری(فامیل) یکم تنها میشید

و مسئله آخر هم بگم بنطر من ببین با اخلاق و رفتار و طرز فکر کدوم شخص میتونی کنار بیای ؟

بحث یک عمر زندگیه 

اخلاقش مهم تره تا زیباییش ک ممکنه در اثر حادثه از دست بده

رفتارش مهم تره تا پولش ک ممکنه ورشکست بشه.

ادبش مهم تره تا ملاک های طاهری و موقتش!