چفت

سوال یکی از مخاطبان

سلام, من فوق لیسانس مهندسی مکانیک دارم، متولد 65 و پسر هستم. مشکل من اینه که در یکی از شهرهای مرزی به صورت قراردادی مشغول به کار مهندسی هستم. تا به حال خیلی خواستگاری رفتم ولی اکثر دخترها میگن که ما راه دور نمیتونیم بیایم و دوری از خانواده برامون مشکله. میتونم شهر خودمون خونه بگیرم، خودم سختی بکشم و هفته ای دو روز بیام پیش همسرم ولی اینطوری هم کسی قبول نکرد.

 نمیدونم چرا کسی حاضر به زندگی با این شرایط نیست. چرا دخترها حاضر نیستن کمی سختی بکشن. چرا ویژگی‌های مثبت من را کسی نمیبینه و ارزش براش قایل نیست؟ من از لحاظ ظاهری هم معمولی هستم. یعنی نه خیلی خوب و نه خیلی بد. چاره کار من چیه؟ این را هم بگم که من دنبال دختر با قیافه متوسط به خوب و با اخلاق هستم و شرایط تحصیلی هم لیسانس. ممنون