چفت

خیلی خوبه فردی که برای ازدواج انتخاب میکنیم با ایمان باشه، نماز بخونه، روزه بگیره، در واقع کسی که به خدا ایمان داره، بسیاری از خطا ها رو انجام نمیده، حق الناس رو رعایت میکنه. یعنی وقتی میبینیم یکی به خدا ایمان داره، دلمون قرص میشه که این آدم خوبیه. 

من این حرفو قبول دارم ولی صرفا همه کسانی که نماز میخونن و واجبات رو انجام میدن رو نمیشه بگیم بدون استثناء خوبن، چه بسا افراد ریاکاری هستن که به ظاهر جانماز آب میکشن ولی باطن خوبی ندارن. هدفم از طرح این موضوع اینه که خودمون باید طرفمون رو بشناسیم و به ظواهر بسنده نکنیم.

خیلی از افراد هم هستن که خیلی انسانهای شریف و خوبی هستن، ممکنه نماز نخونن ولی هیچوقت حقی از کسی ضایع نمیکنن.

خب بسیاری از دخترها هستن که با معیار ایمان، خیلی تعصبی برخورد میکنن، یعنی اگه فردی به خواستگاریشون بره که نماز نخونه، بدون بررسی سایر معیارها، جواب منفی میدن.

و با پیدا کردن شخصی که به ظاهر با ایمان هست، جواب مثبت رو میدن و یجورایی از نظر اخلاقی طرف رو تایید میکنن. ولی من نظرم  اینه که کار اشتباهی انجام میدن. اول اینکه به واسطه انجام واجبات نمیشه فردی رو بی نقص دونست و همچنین اگه فردی هم نماز نمیخونه رو بررسی کنن و اگه از نظر اخلاقی موجه بود باهاش ازدواج کنن و اون وقت بعد از ازدواج طرفشون رو به انجام واجبات تشویق کنن.